moc bierną

Encyklopedia PWN

przekładnia mech., która przenosi ruch obrotowy z wału czynnego na bierny za pomocą kół zębatych albo przekształca ruch obrotowy na prostoliniowy (lub odwrotnie) za pomocą koła zębatego i zębatki;

rezystor

[łac.],

opornik elektryczny,

element bierny obwodu elektrycznego; podstawowym parametrem użytkowym r. jest rezystancja (opór elektryczny), a takie jego parametry, jak pojemność elektr. i indukcyjność, mają wartości pomijalnie małe;

samochód,

pojazd drogowy silnikowy, dwuśladowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h, przeznaczony do przewozu osób i/lub ładunku, ciągnięcia przyczep albo wykonywania określonych czynności (np. samochód diagnostyczny);

solidarność

[łac. soliditas ‘gęstość’, ‘moc’; solidus ‘solidny’, ‘mocny’, ‘trwały’],

w polskim prawie cywilnym forma zobowiązania polegająca na obowiązku wzajemnej odpowiedzialności i wzajemnej pomocy; może występować po stronie dłużników i po stronie wierzycieli;

Test Act

[test äkts] Wymowa